از بس که زدم به هر دری
دیگر نمانده مرا بال و پری
ای چهل چراغ عالم هستی
ای به خلقت عالم گوهری
دوازدهمین اخترآسمان عشق
شفیع مابه به صحرای محشری
عنایتی کن و دست مرابگیر
خدا آفریده مرا بهر نوکری
دلم هوای صحن شمادارد امروز
چه می شودبه سامرا مرا ببری
دمی نشینم وهمدم مهدی(عج)شوم
گریه کنم برای غربت امام عسکری(ع)
سروده جهان میهن(علمدار) دیماه 1394
نظرات شما عزیزان: